Kısa cevap: Esas olan çocuğun üstün yararıdır. Hâkim; yaş, bakım sürekliliği, ebeveynlerin kişisel/sosyal koşulları, kardeşlerin birlikte büyümesi ve pedagojik değerlendirmeleri dikkate alır (TMK 339, 182). Gerekli gördüğünde uzman raporu alır ve kişisel ilişki/iştirak nafakası düzenler.
Kaynaklar
– TMK m.182 (velayet ve kişisel ilişki), m.339 (ana-babanın hak ve yükümlülükleri): https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.4721.pdf